Poëzievespers - Ervaringen
Clara de Graaff : Een weldadige meditatieve sfeer
verdieping
In het geloof ben ik op zoek naar zingeving, spiritualiteit en levensbeschouwing. Die vind ik ook in gedichten. Vaak interpreteer ik deze niet vanuit een religieus oogpunt, tenzij er nadrukkelijk naar wordt verwezen, maar in de poëzievespers wordt dat verband nadrukkelijk gelegd en uitgelegd. Dat is ook het mooie. Ik raak meer in de verdieping van het gedicht doordat er een prachtige tekst op wordt gelegd. Een overdenking. Er worden vragen gesteld, gedachten toegevoegd, waardoor alles voor mij een diepere betekenis en dimensie krijgt. De vragen gaan over mij, zijn voor ons. Er is ruimte voor rust, stilte, overdenking, meditatie. Je kunt zelf de koppeling met het geloof maken. Die wordt niet opgelegd, maar aangereikt.
samen alleenziijn
De meditatieve sfeer in de poëzievesper is weldadig. Samen alleen zijn. Waar vind je dat nog. Ik ervaar het als een geschenk, deze verbinding en verbondenheid. Dit aangereikt krijgen en te mogen ervaren is heel bijzonder.
seizoenen
Ook de koppeling met jaarlijks terugkerende thema’s zoals elementen en seizoenen is verrassend. Het biedt een kader, een begrenzing waarbinnen ik mij veilig voel. Het houdt de veelheid aan associaties buiten mijn gedachtewereld. Het maakt dat ik het niet te breed maak, hoef te maken, waardoor ik me beter kan concentreren op wat er is.
herkauwen
Na de dienst, thuis, blijf ik bezig met het gelezene, het gedachte, het gehoorde. Ik lees het gedicht, soms meerdere gedichten, en de liturgie vaak ‘s avonds nogmaals door. Een soort herkauwen, het ritme herhalend, versterkend, wat soms weer nieuwe aanknopingspunten geeft. Daarna berg ik het op in mijn gedichtenschrift en in mijn hart. Ik voel ik me bevoorrecht en verrijkt