Evensong - 17/09/2017

Locatie: Nieuwe Kerk
Aanvang: 17:00
Aanvullende informatie:
Deze evensong wordt uitgevoerd door Choral Voices  onder leiding van Daniël Roukema. Pianist is Matthijs de Vreugd.



Gezongen wordt het volgende repertoire:

-Teach me, O Lord van Stopford

-The fruit of silence van Vasks

-Psalm 119 zetting o.a. van Vann

-Preces and Responses van Smith

-Magnificat van Pärt

-Nunc Dimittis in plainsong

-Hymnes: O love divine; God is love



Aan het begin van de Vredesweek staat deze Evensong in het teken van het thema voor 2017: De Kracht van Verbeelding. “Verbeeldingskracht”, schrijft vredesorganisatie Pax, “helpt je om los te komen van bestaande beelden en overtuigingen. Zo komt er ruimte voor nieuwe ideeën, en dat is dringend nodig in deze tijd van polarisatie tussen ‘wij’ en ‘zij’.”



In 1989 verrasten de Baltische landen de wereld met hun succesvolle ‘Zingende Revolutie’: twee miljoen mensen die zingend een levende keten vormden tussen de drie hoofdsteden Tallinn, Riga en Vilnius. Zingen voor je vrijheid, je moet er maar opkomen. Maar de Baltische landen kennen een diepgewortelde en volstrekt eigen koortraditie. Met een heel eigen repertoire, waarin de oude volksmuziek voortleeft en ook een grote verbondenheid met de natuur. Ons klinkt die muziek vaak wat mystiek in de oren.



In deze Evensong daarom twee werken uit de Baltische koortraditie. Verstilde muziek waarin een diepe religiositeit doorklinkt, maar anders dan het Engelse repertoire dat we gewoonlijk zingen. Muziek die ruimte in jezelf schept. Voor nieuwe ideeën, wellicht?



Arvo Pärt veroorzaakte al in 1968 grote opschudding in Estland met zijn koorwerk Credo. Een ooggetuige van de première zou later vertellen (in 'Baltische zielen', van Jan Brokken): “Op het moment dat het koor losbarstte: ‘Credo in Jesum Christum’, gebeurde er iets ongelooflijks. We keken elkaar aan, sommigen met de hand voor de mond, als kinderen die zowel schrikken als opgewonden raken. We bleven nog zitten, hoewel we al wisten dat dit het einde van het communisme en het materialisme was en de terugkeer naar onze eigen identiteit (…) We moesten nog drieëntwintig jaar wachten op bevrijding, maar dát moment was het begin van onze zingende revolutie. En Arvo Pärt was onze verlosser. Ik zeg dat heel nuchter. Het was zo.”



Pärts Magnificat, dat wij in deze viering zingen, stamt uit 1989. Muziek die hij tintinnabular noemde (naar het Latijnse tintinnabuli, kleine bellen) en die bestaat uit simpele harmonieën, drieklanken of een enkele noot. “Ik ontdekte dat het genoeg is wanneer een enkele noot mooi wordt gespeeld”, heeft hij er zelf over gezegd. “Deze ene noot, of een enkel geluid, of een moment van stilte, biedt mij troost.”



Het Nunc Dimittis zingen we deze keer met alleen de mannen, op een oude gregoriaanse melodie. Psalm 119, de psalm voor deze zondag, is een loflied op Gods wetten. Ons Introit, Teach me, o Lord, the way of Thy statutes, van Philip W.J. Stopford, sluit daar naadloos bij aan. De Preces and Responses zijn van William Smith; de hymn O Love Divine, how sweet Thou art is van de hand van Charles Wesley.



En dan een werk uit Letland. Ook componist Peteris Vasks kwam aanvankelijk in botsing met de Sovjetmaatstaven voor kunst en cultuur. “De meeste mensen hebben tegenwoordig geen geloof, geen liefde en geen idealen meer”, zei hij hierover. “De geestelijke dimensie gaat verloren. Ik wil de ziel voeding geven. Dat predik ik in mijn werken.” Inmiddels heeft Vasks’ muziek, en vooral de koorwerken, internationaal erkenning verworven. The Fruit of Silence is gebaseerd op een tekst van Moeder Theresa:



“De vrucht van stilte is gebed. De vrucht van gebed is geloof. De vrucht van geloof is liefde. De vrucht van liefde is dienstbaarheid. De vrucht van dienstbaarheid is vrede.”



De entree is gratis; u kunt bij de uitgang een gift geven om deze Evensongs mogelijk te blijven maken.